CANIN KALEMİ

  Geçtiğimiz hafta 16 Kasım Perşembe günü ilk defa bir kızla çıktım. Kızla 4-5 günden beri konuşuyorduk ve açılma zamanım gelmişti. Kızda bu durumun farkındaydı. 16 Kasım akşamı gerçekleştirdim olayı. O hafta çok güzeldi. Üstelik kızla çok ortak noktamız vardı. O kadar çoktu ki yani sanki biz birbirimiz için yaratılmışız. Şu yaşıma kadar ilk çıktığım kızdı ve bunu o da biliyordu. Niyetim ciddiydi. Ciddi ciddi istiyordum kızı. Kızda ben istiyordu yoksa bana öyle mi gelmişti?  Bu hafta ile geçen hafta arasında adeta dağlar var. Vardiyalı çalıştığım için geçen hafta gece vardiyasındaydım. Akşam 19:30 gibi uykudan kalkıyordum. Sonrasında kızla konuşmaya başlıyorduk. 2-3 saat kadar. Geçen hafta uykudan kalkma mı dört gözle bekleyen kız bu hafta 180 derece değişti sanki. Ne bir mesaj ne bir arama. Şimdi ne oldu peki? Whatsapp'a girdiğimde bakıyorum çevrim içi ama o çok sevdiği sevgilisine mesaj yok.   Bu hafta anladım ki bu kız benim istediğim kız değilmiş. Zaman geçti

   Arkadaşımın sevgilisi bana bir tane kız bulmuş. Onunla çık biraz açıl tecrübe olsun falan. Bunu benden habersiz yapmış. Ben hiç kimseye bana kız bulun demedim. Üstelik şuan için ise düşünmüyorum biriyle birlikte olmayı. Şuan için düşünmüyorum dediğimde biraz garip oldu sanki şuana kadar hiç kimseyle çıkmadım desem yeridir. Ben istemediğim halde kız bulmuş. Ben istemediğimi en başında söyledim. Fakat ısrar etiler arkadaşımla sevgilisi. Tabi bir noktaya kadar dayandım. En sonunda şuana kadar kimseyle çıkmadığımı söyleyip tecrübe kazanmak bir şeyler yaşamak görmek açısından biraz gazladılar. Ben bir an için gaza gelip mesaj attım kıza konuşmaya başladık. Konuşmaya başladık ama çok uzun sürmedi. Yaptığım hatanın farkına vardım. Hiç bir şey hissetmediğim halde sırf bir şeyler yaşamak tecrübe kazanmak için birinin duygularıyla oynamak birinin bile bile kalbini kırmak... Çok büyük hata olurdu. Benimde istemediğim nokta burada. Hiç bir duygu beslemediğim bir insanla neden birlikte o

 Çocukluk arkadaşım daha doğrusu çok sevdiğim bir dostum. 27 Ağustos tarihinde bir kızla çımaya başladı. Bütün olay İnstagramdan kızın arkadaşıma yazmasıyla başladı. İlk etapta arkadaşım onunla konuşmak istemediğini söylemiş. Kızla bir süre konuşmamışlar. Sonra zaman ile kız tekrar yazmaya başlamış ufak ufak muhabbetler açılmaya başlamış. Sonra arkadaş kızın fake olduğunu düşünüp numarasını istemiş Whattshaptan görüntülü konuşmak amacıyla. Kız ise tereddüt etmeden numarasını vermiş ve görüntülü olarak konuşmuşlar. Kız kapalı biri. Bunlar çıkmaya başlamış. Tabi bu muhabbetler 27 Ağustos ayından önce oluyor. Çıkma tarihleri ise 27 Ağustos. Kızın ailesi çocukla görüşmesine izin vermiyor. Görüşmeleri için nişanlı olmaları gerekiyormuş. Kızın ailesi Edirne'li olduğunu söyledi arkadaşım. Fakat bilemiyorum. Bende Tekirdağ'lıyım kısaca Trakyalıyım ve böyle bir adet görmedim şu yaşıma kadar. En azından Trakyada görmedim. Belli ki kız bizim arkadaşa sular seller gibi aşık olmuş.

 Ben henüz 3 yaşındayken oturmakta olduğumuz apartman dairesini sattığımız bir aile (ki şuan bizim aile dostumuzdur) ve o ailenin A isimli oğlu benden bir yaş büyük fakat kimlikte doğum yılı benimle aynı yıl. Tabi 3 yaşında kimse kimseyi hatırlamaz fakat zaman geçtikçe beraber olmaya aramız çok iyi olmaya başladı. Şuan iki kardeş gibiyiz. O derece severim kendisini. Bu kardeşim çok hızlıdır kız konusunda aynı anda birden fazla kızla çıkmıştır. Çok can yakmıştır. Tabi yaptıkları iyi olduğunu söyleyemem. Bir insanın duygularıyla oynamak çok kötü bir olay. Düşünün kardeşim nasıl bir hovarda. Arkasından atıp tuttuğumu söylemeyin sakın gelsin yüzüne karşı bile söylerim çünkü doğruları söylüyorum, onun da kendini savunacak bir yanı yok üstelik böyle bir şey yüzünden bana kızmaz.  Bu hovarda kardeşim geçen sene bir kıza vuruldu. Fakat öyle böyle değil. Bir ton kızla çıktığı halde her ortama rahat bir şekilde girdik. Fakat bu kız geldikten sonra benim Cafe'ye bile giremiyordu. Kızl

 Yalanlar bize o kadar saf gelir ki hele ki yalandan iltifatlar yalandan sevgiler yalan aşklar... Bunların hepsi bize o kadar güzel görünür ki hemen gözlerimiz kapalı ve kollarımız açık bir şekilde o yalanlara doğru koşarız. Kaybedeceğimiz aklımızdan bile geçmez. Tabi asıl kaybeden kim olur? Yalanlara inanmak saf insanların işi değil yalan söyleyeni saf olarak görmesidir. Bu sayede asla ona karşı bir şüphe birikmez aklında. Güvenirsin... Sadece bir boşlukta kalacağını bilmeksizin güvenirsin, güvendiğin için pişman olacağını bilmediğin için güvenirsin. Her şeyin çok güzel olduğunu sanırsın. Hayatında her şey yolundadır. Evet gerçekten yolunda olduğunu sanırsın tabi canından çok sevdiğin insan seninle yolları ayırana kadar her şey yolundadır. Arkasına bile bakmaz gitmek için tereddüt bile etmez. Gözünü kırpmadan bir kere düşündüğünü ikinciye düşünmeden istediği gibi hareket eder. O zaman anlarsın ki bütün yaşananların hepsi birer yalanmış. Başından beri seni süslü hüzün

 Bir insanın hayatında 2. seçenek olmak daima arka planda kalmaktır. İşine geldiği zaman sizi görür işine gelmediği zaman siz bir hiçsiniz. Tabi siz bunun farkında olamayabilirsiniz. İnsan çok sevdiği biri karşında 2. seçenek olmayı pek düşünemez. Aklına pek gelmez. Bunun farkına varmalısınız. Bir insanı çok sevebilirsin ama ona karşı kör olamazsın. Malesef aşk mantık falan dinlemiyor bazılarımız karşısında ki insana kör olabiliyor. Onun kusurlarını görmüyor. Yada görmemezlikten geliyordur. Lakin bir noktadan sonra her şey değişebilir. Birden 2. seçenek olabilirsiniz. Nasıl olsa siz ona onun kusurlarıyla bile kör kütük bağlanmışsınız. Onun için her şeyi yapacağınızı bariz ki çok net biliyor. Bu şekilde sizi peşinden epeyce koşturur. Zaten seven bir insan sevdiğinin peşinden koşması gerekir. Koşmuyorsa eğer zaten o sevmiyordur. Fakat sadece bir tarafın değil iki tarafında karşılıklı koşması gerekir. Böylece bir ilişki başlamış olur.  Bir gün arka plana atılırsanız, geçmiş olsun