İSTEMEDİĞİN BİRİSİYLE BERABER OLMAK

 

 Arkadaşımın sevgilisi bana bir tane kız bulmuş. Onunla çık biraz açıl tecrübe olsun falan. Bunu benden habersiz yapmış. Ben hiç kimseye bana kız bulun demedim. Üstelik şuan için ise düşünmüyorum biriyle birlikte olmayı. Şuan için düşünmüyorum dediğimde biraz garip oldu sanki şuana kadar hiç kimseyle çıkmadım desem yeridir. Ben istemediğim halde kız bulmuş. Ben istemediğimi en başında söyledim. Fakat ısrar etiler arkadaşımla sevgilisi. Tabi bir noktaya kadar dayandım. En sonunda şuana kadar kimseyle çıkmadığımı söyleyip tecrübe kazanmak bir şeyler yaşamak görmek açısından biraz gazladılar. Ben bir an için gaza gelip mesaj attım kıza konuşmaya başladık. Konuşmaya başladık ama çok uzun sürmedi. Yaptığım hatanın farkına vardım. Hiç bir şey hissetmediğim halde sırf bir şeyler yaşamak tecrübe kazanmak için birinin duygularıyla oynamak birinin bile bile kalbini kırmak... Çok büyük hata olurdu. Benimde istemediğim nokta burada. Hiç bir duygu beslemediğim bir insanla neden birlikte olayım ki? Sırf keyfe keder tecrübe amaçlı neden o insanı kullanayım ben. O insan bunu hak etmiyor. Neden boş yere üzeyim onu? İstemediğin birisiyle beraber olmak çok mu güzel?

 Kıza gelirsek. Kız benim fotoğrafımı görmüş. Çok beğenmiş. Çok görüşmek istedi benimle ben ise onunla konuşmama kararı verdim. Bu kararımdan döndürmek için çok uğraştı. Lakin hepsi boşa. Çünkü kararım kesin ve net. Bunu kız da biliyor, arkadaşım da biliyor, arkadaşımın sevgilisi de biliyor. Bunu bildikleri halde neden üstüme geliyorsunuz? İstemiyorum işte. İstemediğim birisiyle ben neden beraber olayım? En başında kız her şeyi anlattım. Fakat çok ısrarcı. Çevremde ki herkes aynı düşünüce de. "Kızla çık boşta kalma bir şeyler yaşa tecrübe kazan vs" Yani ben o kızla bir menfaat uğruna çıkmış olacağım. Benim gibi düşünen hiç kimse yok. Bunları söyleyenler benim gibi olsa (Kimseyle çıkmamış etmemiş) tamam diyeceğim fakat bunu diyenlerin geçmişte çok sevgilileri oldu. Üstelik hala boş kalmama istikrarını koruyan bile var. Beni kimsenin anlamasını beklemiyorum zaten. Sadece benden hoşlanan kız beni anlasın, anlasın ki vazgeçsin benden o yeter.

 Biraz empati yapılması gerek. Banan söylenenlerin aynısı onların başına gelse güzel olur mu? Bir insanı sırf kendi çıkarların uğrana onu kullanıp sonrasında ise onu üzmeye onu acılara itmeye ne hakkın var? Herkes bencil olmuş. Sadece kendisini düşünen bir oluşum var. Bir şeyler yaşamak tecrübe kazanmak derken neleri kaybettiğini görmüyor insan. Sırf bu konuda böyle bir düşünceye sahip olup bencil davrandığı için. Birini içinden sevmek gelmediği halde onu nasıl sevebilirsin ki onu nasıl mutlu edebilirsin. Çabalamazsın bile hiç denemezsin. Zorla güzellik olmuyor içimden gelmeyen istemediğim biriyle beraber olamam. Her ne kadar ciddi bir ilişki düşünmeyecek olsam bile bunu yapamam. Açıkçası bunu yapmak içimden gelmiyor.