CANIN KALEMİ

 Her insan bir gün ölecektir fakat bazı insanlar, insanları bir takım zorluklara uğratarak veya muzdarip durumlarda bırakarak onların bir takım duygularının yok olmasına yol açar. Bir insan düşünün zorluklara ne kadar katlanabilir? Peki insanlığını kaybetmiş tonla insan varken ne kadar mutlu ne kadar huzurlu olabilir? Mutluluğunu çalmak için peşinden gelirler. Sonra mutluluğunu öldürürler. Peki güven! Bir insana neden güvenirsin? Sana karşı asla güvenini suistimal etmeyecek diye bir antlaşma bir belge yok. Neden güvenirsin? Güvenmek istersin, inanmak istersin. Sadece bir insana Dünya'ları anlatırsın hiç anlatılamayacak kadar. Bir gün hiç düşünmediğin şey olur belki de düşünmek istemediğin bir şey ve bir bakarsın tek başına kalmışsın. Güvenini kaybedersin. Bir daha kimseye güvenmemek şekilde güvenin de ölür.  Hele para yüzünden neler olmaz ki? Adam satıştan cinayete soyguna kadar yolu var. Para yüzünden insanlar aç bir şekilde günler haftalar geçiriyor. Para yüzünden karde

 Bir insana en çok koyan şeydir unutulmak. Fakat bir ayrılık veya bir küslük olmaksızın unutulmak. Zaten unutulduysanız eğer ayrılıkta gelir küslükte olur. İnsanoğlu çok nankör. Ve birazda saf. Öyle ki saf insanlar nankörlere güvenerek daima kanmış olur. Sonunda da kaybeden olur. Aslında nankör kaybeder. Fakat farkında değildir kaybettiğinin. Bizde bir şekilde kendimizi avuturuz. Bu hayatta sırf kalp kırmak üzmek için mi yaşıyorsunuz? Hiç mi onurunuz gururunuz yok? Madem unutulacak kadar basit biriyiz neden o zaman bir çok vaat veriyorsunuz. Ne olursa olsun insanların gözünde değerimiz her zaman vazgeçilmeye müsait bir canlıyız. En azından bir çoğu öyle. Nedense güvendiğim herkes bir şekilde kendisini soğutacak bir hamle yapabiliyor malesef ya da güvenimi kaybedecek bir hareket. Onun gözlerine bakarken eskisi gibi tutkulu bakışlarım anlam içeren manalı bakışlarım çoktan kaybolmuşken koca bir boş bakış kaplıyor ona bakan bu gözler. Artık dinlemek bile içimden gelmiyor ki n