CANIN KALEMİ

 Geçenlerde fabrikada para muhabbeti açıldı. Dolayısı ile giderler gelirler söylenirken ister istemez elimizde ki imkanlar geçmiş zamanla kıyas yapıldı. Yaşlı bir abi "Eskiden böyle cep telefonu çamaşır makinesi bulaşık makinesi falan yoktu ama yediğimizden içtiğimizden kısmazdık maddi yönden rahattık. Şimdi her şey elinin altında ama aldığın para geçinmek için çok yetersiz." dedi. Aldığımız maaş gerçekten de yetersiz. Ülkemizde her şey çok pahalı. Zamlar içinde yaşıyoruz. Hele ki asgari ücretin zamlanması demek diğer zamlarında yolda olduğu anlamıdır. Durum böyle olunca aldığımız maaşlar bizi kısıtlıyor hatta fazlasıyla zor durumda bırakıyor. Yanımda çalışan insanlar mesai bitiminde ek iş yapıyorlar. Keyiften mi peki? Hayır tabi, tamamen maddi açıdan mecburiyet. Herkes biraz daha fazla para kazanma çabasında. Sırf maddi açıdan az da olsa rahatlık bulmak için. Peki bu durumun böyle olması mı gerekiyor? Neden asgari ücrete çalışan işçiler için bir iyileştirilme yapı

  Sermaye olmadıktan sonra bilginin yararı nasıl olur? Çevremizde birden fazla konuda bilgisi olan az kişi vardır. Burada kastetmek istediğim bilgi az buz bilgi değil. Derinlemesine birden fazla alanda engin bilgiye sahip insanlardan bahsediyorum. Bilgili olmak çok güzel bir şey hele ki birden fazla alanda bilgiler avucunuzun içindeyse harika. Peki bu bilgileri değerlendirmek istemez misiniz? Açıkçası ben isterim ve kendi işimi yaparım en iyi en bilgili olduğum işi. Bunun için gerekli olan nedir? Tabi ki sermaye. Sermaye olmadıktan sonra istediğiniz kadar bilgili olun istediğiniz işi yapamazsınız. Bir işletmede bilgi alanınız çerçevesinde çalışabilirsiniz. Fakat ondada istediğiniz kadar bilgili olun sabit bir ücret eşliğinde yerinizde sayarsınız. Yükselme şansınız olmaz. Belli bir konuma sahip olabilirsiniz fakat o biraz zaman alır. Torpil varsa o zaman ayrı hemen yüksek konumda bile iş başı yapabilirsiniz. Neyse konudan çıkmayalım. Yani birinin emri altında çalışırsanız isted

 Bu ülkede araba piyasası borsa gibi adeta. Olmayacak arabaları olmayacak fiyatta değer biçiyorlar. Bunu gören diğer vatandaşlarda bundan aşağı kalmayıp onlarda şişirmeye başlıyor. Bir bakıma kendi kendilerine göre fiyatlar yükseliyor hiç anlamadan. Bazende öyle ucuz arabalar buluyorsun ki bu arabanın değeri bu fiyattan çok daha fazla diyorsun. İşi ticarete döken de var arabayı satarken kar bırakmak isteyende. Arabaya masraf yapmış olabilirsin. Ben ne yapayım kardeşim arabayı alırken neden yaptığın masrafları fiyatın içine dahil ediyorsun ki? Tamam arabaya tek tük modifiye yapmışsındır veya arabaya ses sistemi yapmışsındır. Ona lafım yok. En kötü ses sistemini söküp fiyattan düşersin. Fakat en ufak bir şeyden dolayı arabanın fiyatını uçurmak anlamsız.   Zaten arabanın orijinal haliyle bile uçuk fiyattan itelemeye kalkanlar var. Bu kadar yapmayın etmeyin. Ferrari mi satıyorsun ne yapıyorsun arkadaş. İyice küfür eder gibi fiyat biçiyorsunuz arabaya. Kar yapsan kötü mü olur?

 Bir önce ki aracımız Volkswagen Caddy olması ile 2008 model olup 1.9 motor hacmine sahipti. Üstelik arabayı 2. el almamıza rağmen çok temi bir araçtı. Aldığımızda sanırım 40 bin km yada 50 bin km civarındaydı. Araçtan açıkçası çok memnunduk her ne kadar kollamaya gayret göstermiş olduysak o kadar iş açıldı arabanın üstüne. Arabanın üzerinde milletin gözü olduğunu düşünüyorduk hatta bunu yakın arkadaşlarım bile söylüyordu. Kıskanç gözlerin esiri olmuştu. Bir gün gece vakti bir kaza yaptık arabayla. Arabanın şoför koltuğunda abim vardı yanında ise iki tane arkadaşı. Araba yolun dışına çıkıp ağaca çarptı fakat ağaç kalın değildi inceydi. Ve arabanın farı bile çatlamamıştı. Tek sıkıntı sağ akis kırılmış ve arabanın üzerinde çizikler vardı Çekici geldi. "Çekmeme gerek var m?" diye sormuş. Yani verilmiş sadakaları varmış kimseye bir şey olmamış arabanın da maşallahı varmış. Çekici arabayı çekerken arka tamponun dişlerinden çıktığını söylüyorlar. Yani kaza esnasında

 Geçtiğimiz Ramazan Bayramında telefonum bozulmuştu. Sony Xperia Z3 Compact kullanıyordum. Telefoncuya götürdüm ve ekranın değişmesi gerektiğini söyleyip 260 lira almıştı benden. 2018 Yılına kadar tecilli olan askerliğim 5 ay sonunda son buluyor. Bu yüzden yeni telefon almak istemedim. Paşa paşa 260 lira verip ekranı yaptırdım. Az önce yıllardan beri tanıdığım bilgisayar konusunda işim düştüğünde daima çözüm bulan sevdiğim bir abimle görüştüm. Laf arasında telefon muhabbeti açılınca telefonu yaptırıp ekranın değiştiğini söyledim. "Kaç para verdin?" Deyin "260 lira" dedim. Adam bana vurmaya başladı. "Benim telefon tamiri yaptığımı bilmiyor musun? Neden boş yere kazık yiyorsun?" dedi. Ben eğer telefon tamiri yaptığını bilseydim hiç tereddütsüz ona verirdim telefonu. Adam ufak yaşlardan itibaren bilgisayar alanında kendisini çok iyi geliştirdi. Yıllarca bilgisayarcı da çalıştı. Ve şuan bir fabrikada bilgi işlem sorumlusu. Fabrikada da kendi yerinin teme

 Her insan bir gün ölecektir fakat bazı insanlar, insanları bir takım zorluklara uğratarak veya muzdarip durumlarda bırakarak onların bir takım duygularının yok olmasına yol açar. Bir insan düşünün zorluklara ne kadar katlanabilir? Peki insanlığını kaybetmiş tonla insan varken ne kadar mutlu ne kadar huzurlu olabilir? Mutluluğunu çalmak için peşinden gelirler. Sonra mutluluğunu öldürürler. Peki güven! Bir insana neden güvenirsin? Sana karşı asla güvenini suistimal etmeyecek diye bir antlaşma bir belge yok. Neden güvenirsin? Güvenmek istersin, inanmak istersin. Sadece bir insana Dünya'ları anlatırsın hiç anlatılamayacak kadar. Bir gün hiç düşünmediğin şey olur belki de düşünmek istemediğin bir şey ve bir bakarsın tek başına kalmışsın. Güvenini kaybedersin. Bir daha kimseye güvenmemek şekilde güvenin de ölür.  Hele para yüzünden neler olmaz ki? Adam satıştan cinayete soyguna kadar yolu var. Para yüzünden insanlar aç bir şekilde günler haftalar geçiriyor. Para yüzünden karde

 Ben 3 yaşındayken kendi (müstakil) evimize taşınmıştık. Henüz orta okula geçmeden mahalleye bir aile taşınmıştı. Aile iki kardeşe sahipti ve ufak kardeşin adına Y diyelim. (İsim vermek istemiyorum.) Çok oynardık mahalle maçları yapardık. Zaten komşumuzdu onlar bizim aileler biri birini tanıyor falan derken ben 21 yaşıma Y arkadaş ise 22 yaşına geldi. Okulu bitirdikten sonra telefoncuda çalışmaya başladı. Telefon tamiri yapıyor. Uzun süre orada çalışmıştı. Artık işi öğrenmiş seviyeye gelmişti. Ramazan bayramından bir kaç gün önce telefonum bozulmuştu. Aslında ben bozmuştum. Ekranın sağ üst köşesi biraz aralıktı bende onu yapıştırmayı düşünmüştüm.Yapıştırmadan önce içindeki tozları silmek için ekranı yerinden çıkardım. Çıkarmaz olaydım. Ekrana bağlanan bir film var. İstemeden de olsa o filmi kopardım. Ekran kayboldu. Yani karanlık bir camdan ibaretti. Telefonum Sony Xperia Z3 Compact. İdarelik olarak başka (daha eski) bir telefon kullanmaya başladım. Sony'yi yaptırmak için