CANIN KALEMİ

 Eskiden küçükken hiç bir şeyin farkında değildik. Okul zamanlarında veya ondan da öncesi. Bayramda anne babamla bayramlaşmaya giderdik akraba ziyareti komşu ziyareti falan. Yani mahalle mahalle gezerdik. Fabrikaya girdiğimden beri bayramları daha çok tatil niteliğinde değerlendirmeye başladım. Tabi bunun için hiç kimseyle bayramlaşmıyorum diyemem. Elbette ilk olarak bayramlaşıyorum. Geri kalan zamanı tatil olarak değerlendiriyorum. Çünkü fabrikada mavi yaka sınıfında bir işçiyim. Yani bir memur değilim. Dolayısıyla benim gibi çoğu işçinin gözlediği iki şey yıllık izin ve bayram tatilleri. Yani bayramı tatil olarak algılama konusunda ben tek değilim. Mümkün mertebe zamanı iyi değerlendirmek gerekiyor. Malum fabrikada anamız ağlıyor. Hani derler ya "Nerede o eski bayramlar" diye dillere pelesenk olmuş bir söz var. İşte şimdi bu söze kesinlikle hak veriyorum. Ayrıca eskiden daha çok para toplardım ben. Lisedeyken resmen cari açık oluştu. Şimdiyi zaten boş verin kim para verir ç

 Çalışanlar için çok iyi gelecek bir tatildir. Geçtiğimiz Ramazan Bayramında yıllık izine çıkmıştık. (2 hafta) Arkasından bir haftalık bu bayram tatili gerçekten mutluluk verici. Sürekli iş sürekli çalışmak olmuyor. İnsanın çalışması gerektiği kadar dinlenmeye tatil yapmaya da ihtiyacı var. Umarım bu bayram tatilinden mağdur olan hiç kimse çıkmaz. Herkes yararlansın güzel bir şekilde dinlensin veya tatil yapsın. İş her zaman var her zaman olur ama tatil öyle mi?  Geçen Ramazan Bayramında yanılmıyorsam ya 7 ya da 9 günlük bir tatil vardı. Bayramın 1 hafta kala fabrikada sayım vardı. Yıllık izini olan izine çıkabilir isterse sayıma gelebilir tamamen isteğe bağlı. Yıllık izini olmayan ise mecbur sayıma gelecek. Şansa bakın ki benim 7 gün iznim kalmıştı. "Sayıma gelecek misin? Yoksa izine mi çıkacaksın?" Diye sorduklarında ben izine çıkmak istediğimi söyledim. O günden başladım ufak çaplı tatil planı yapmaya ve kesin gözüyle bakıyordum izine çıkacağıma. Ve gün gelmişti,