CANIN KALEMİ

 Bu hafta Pazartesi ve Cumartesi arası yılın son haftası olması nedeniyle fabrikada sayım var. 6 Ay'da bir sayılım yapılır genelde. Şansım var ki 7 gün yıllık iznim vardı. Yani sayımdan yırtıyordum. 7 Gün yıllık iznim varken ben mi sayayım şimdi? Geçen hafta Cumartesi günü yılın son çalışma günüydü benim için. Sonrasında 9 gün tatile çıkacaktım. 02.01.2018 Tarihi iş başı. Güzel bir tatil yaparım diye düşünüyordum fakat sadece dinlendim. O kadar sakat zamana denk geldi ki tatil, maddi açıdan çok sıkıntılı durumdaydım ve hala öyleyim. Anlatmak istediğimi anlatayım yani işin özü iyice kafayı dağıtmak istiyordum canımın istediğini yapmak istediğim yere gitmek istiyordum. Hatta 9 gün boyunca hiç eve gelmesem bile olurdu. Fakat işler hiç düşündüğümüz gibi olmadı. Yani izine çıkacağıma sayıma gitseydim daha iyiydi. Bir yandan da ek hesaba girdim bir güzel. Bu demek oluyor ki ay sonuna kadar mesailere dayanacağız galiba. Sanırım tek iyi yönü günlük olarak kış uykusuna yatmam ol

 Fabrika işçilerini baz alarak yazıyorum bütün bunları. Ülkemizde malum işler hafif sayılamaz. Çoğunlukla ağır işler var. Ağır sanayi isminden belli zaten. Tekstil fabrikalarına bakarsak belki iş ağır olmayabilir. Fakat hiçte rahat değil. Neden rahat değil? Bir insanın bir kapasitesi vardır. Sen o kapasitenin üstüne çıkmasını istersen istediğinle kalırsın. Bazıları çıkar fakat her insan aynı değil. Çok az bulursun öyle çalışan. Zaten bütün olan biten çalışana olur. (Yani işçiye) Ağır sanayiye bakarsak ki ağır sanayide çalışıyorum. İşçinin sağlığını düşünen hiç bir faaliyet yok. 2 Senede boyun fıtığına maruz kaldım. Üstelik bölümde çalışanların çoğunda bel fıtığı ve boyun fıtığı var. Bazılarında boyun ve bel fıtığı ikisi de var. Birde bayanlar çalışanlarda var. Bayan çalışanlarda da boyun fıtığı bel fıtığı başlangıcı gibi hastalıkları görmeniz mümkün. Şimdi diyebilirsiniz "Çalışma o zaman kardeşim çık başka fabrikaya gir ne ağlanıyorsun burada" dediğiniz doğru. Pek

 Bu söylediklerime belki katılmayanlar olabilir. Özellikle emekli olup hala çalışanlar karşı çıkacaktır. Fakat fabrikalar için (İşçi sınıfını baz alıyorum.) ayakta kalabilmek için en köklü formül torpildir. Torpil olduktan sonra hakkını veren bir çok işçinin üstünde olursunuz. Torpilde işsizlik için ufak bir sebeptir. Mesela torpiliniz varsa fabrika kontenjanı sizin için sorun değildir. Elbet sizin içinde bir yer vardır. Fakat burada asıl anlatmak istediğim torpil değil.  Peki nedir? Diyeceksiniz.  Bir adam düşünün fabrikaya giriyor ve yıllarını verip orada emekli oluyor. (Bizde oluruz inşallah) Emekli olduktan sonra çalışmaya devam ediyor. Sorun da burası. Emekli olduktan sonra çalışsın fakat emekli olduğu fabrikada kalmasın. O fabrikadan çıkartılsın. Kendisine dışarıda da iş bulabilir çalışmak istedikten sonra. Ona uygun taşeron işine girebilir vs. Emekli olduğu işletmede kalıp hala devam ederse ne olur? Çift maaş alır fakat bu beni ilgilendirmez. Zaten umrumda da değil ist

 Çalışanlar için çok iyi gelecek bir tatildir. Geçtiğimiz Ramazan Bayramında yıllık izine çıkmıştık. (2 hafta) Arkasından bir haftalık bu bayram tatili gerçekten mutluluk verici. Sürekli iş sürekli çalışmak olmuyor. İnsanın çalışması gerektiği kadar dinlenmeye tatil yapmaya da ihtiyacı var. Umarım bu bayram tatilinden mağdur olan hiç kimse çıkmaz. Herkes yararlansın güzel bir şekilde dinlensin veya tatil yapsın. İş her zaman var her zaman olur ama tatil öyle mi?  Geçen Ramazan Bayramında yanılmıyorsam ya 7 ya da 9 günlük bir tatil vardı. Bayramın 1 hafta kala fabrikada sayım vardı. Yıllık izini olan izine çıkabilir isterse sayıma gelebilir tamamen isteğe bağlı. Yıllık izini olmayan ise mecbur sayıma gelecek. Şansa bakın ki benim 7 gün iznim kalmıştı. "Sayıma gelecek misin? Yoksa izine mi çıkacaksın?" Diye sorduklarında ben izine çıkmak istediğimi söyledim. O günden başladım ufak çaplı tatil planı yapmaya ve kesin gözüyle bakıyordum izine çıkacağıma. Ve gün gelmişti,