CANIN KALEMİ

 İnsanlar neden değişiyor? Neden hiç kimse tanıdığımız gibi kalmıyor? İnsanlar değişmek zorunda mı? Tanıdığım herkes mi bencil bu hayatta? Sevmek değer vermek ilgi göstermek hepsi bu insanlara fazla bence. Hatta bu insanlara ait bir kavram olamamalı bunlar. Arada ki bağı elimden geldiği kadar pürüzsüz bir şekilde yürütmeye çalışırken neden değişiyor bu insanlar? Ben ne yaptım? Ne suçum var? Bunu mu hak ediyorum ben? Üzülmeme neden olacak insanlarla dolu çevrem. Ailemden saydıklarım zamanında beni çok mutlu eden şimdide beni en çok üzenler genelde. Bu insanlar hiç mi geçmişi düşünmüyor? Ne halden ne hale sokuyorlar beni. Fakat insanlar bencil olmasın arkadaş yoksa benim gibi enayilere oluyor olan. İnsanın duygularını sömürür olmuş insanlar. Sadece onların kalbi var bizim ki taştan. Bize bir şey olmaz. Öyle garip ki insanoğlu sevmeye sevilmeye değer vermeye ilgiye ihtiyacı var. Bunlardan mahrum bırakırsan kimse senin olmaz lakin mahrum bırakmazsan bu seferde değişir. Tanıyamaz

 İlk zamanlar da tanıdığım çoğu insan zaman içinde neden değişiyor? Acaba bende mi bir sorun var? Benim yüzümden mi değişiyor? Ben mi sebep oluyorum acaba değişmesine? Ne zaman iyi bir arkadaş iyi bir dost (aşka girmeyelim) kazandım desem belli bir zaman sonra beni pişman edecek bir iş yapıyor. Bu bir davranış olur bir satış olur bir kazık olur, bir şeyler oluyor ve olan yine bize oluyor. Dostlar arasında paranın muhabbeti olmaz. Üstelik insanlar para yüzünden çok takışır bir birileriyle. Fakat aramızda para muhabbeti olmadığı halde nasıl oluyor da bu kadar soğutuyor beni kendisinden. Bu değişimi neye borçluyuz ki güvenmekle yaptığımız hatanın bedelini biz ödeyelim. Tabi ki insanlar her zaman en iyisini ister. İnsan, insanın bile en iyisini ister. Bu yüzden adam seçer. İlk zamanlar bizsiz yapamayanlar artık yanında barındırmazlar bile bizi. Artık biz onlar için hiçiz hatta yokuz. Öyle bir insan yok. Her şey heves meselesi. Nasıl bu kadar nankör olabiliyorlar. Sırf bazı konu

 Her insan bir gün ölecektir fakat bazı insanlar, insanları bir takım zorluklara uğratarak veya muzdarip durumlarda bırakarak onların bir takım duygularının yok olmasına yol açar. Bir insan düşünün zorluklara ne kadar katlanabilir? Peki insanlığını kaybetmiş tonla insan varken ne kadar mutlu ne kadar huzurlu olabilir? Mutluluğunu çalmak için peşinden gelirler. Sonra mutluluğunu öldürürler. Peki güven! Bir insana neden güvenirsin? Sana karşı asla güvenini suistimal etmeyecek diye bir antlaşma bir belge yok. Neden güvenirsin? Güvenmek istersin, inanmak istersin. Sadece bir insana Dünya'ları anlatırsın hiç anlatılamayacak kadar. Bir gün hiç düşünmediğin şey olur belki de düşünmek istemediğin bir şey ve bir bakarsın tek başına kalmışsın. Güvenini kaybedersin. Bir daha kimseye güvenmemek şekilde güvenin de ölür.  Hele para yüzünden neler olmaz ki? Adam satıştan cinayete soyguna kadar yolu var. Para yüzünden insanlar aç bir şekilde günler haftalar geçiriyor. Para yüzünden karde