CANIN KALEMİ

Seni hatırlamak istemediğime inat seninle yaşıyor gibiyim Yüzüne gülen güneş gibiydim adeta oysa sen sıcağa sevmezdin Kollarında esaret yaşamak isterdim, kalbim sana müebbet Sen çölüme düşen bir su damlası kadar değerliydin Şimdi bütün olanlar hatıra Kim bilir bulunduğun gemi hangi limanlarda dolup taşar Gecelere sarılmış neşeme fenerdin sen Neşemi de götürdün fenerinle birlikte Şimdilerde aramıyorum bile seni bulayım Sen yokken bu şehir öyle kalabalık ki sanki yabancıyım Öyle sevmişim ki ne tarifi var ne tercümesi Gittiğin günden beri feryadlarım satırlarda dillenir Seninle en çok gözlerimiz benzerdi  Artık seni hatırlamaktan aynaya bakmaya korkuyorum Herkeste sen yoksun, bende herkes değilim Senden önce kıskanmak nedir bilmezdim Benden sonrada sevilmek nedir bilemezsin

  Geçtiğimiz hafta 16 Kasım Perşembe günü ilk defa bir kızla çıktım. Kızla 4-5 günden beri konuşuyorduk ve açılma zamanım gelmişti. Kızda bu durumun farkındaydı. 16 Kasım akşamı gerçekleştirdim olayı. O hafta çok güzeldi. Üstelik kızla çok ortak noktamız vardı. O kadar çoktu ki yani sanki biz birbirimiz için yaratılmışız. Şu yaşıma kadar ilk çıktığım kızdı ve bunu o da biliyordu. Niyetim ciddiydi. Ciddi ciddi istiyordum kızı. Kızda ben istiyordu yoksa bana öyle mi gelmişti?  Bu hafta ile geçen hafta arasında adeta dağlar var. Vardiyalı çalıştığım için geçen hafta gece vardiyasındaydım. Akşam 19:30 gibi uykudan kalkıyordum. Sonrasında kızla konuşmaya başlıyorduk. 2-3 saat kadar. Geçen hafta uykudan kalkma mı dört gözle bekleyen kız bu hafta 180 derece değişti sanki. Ne bir mesaj ne bir arama. Şimdi ne oldu peki? Whatsapp'a girdiğimde bakıyorum çevrim içi ama o çok sevdiği sevgilisine mesaj yok.   Bu hafta anladım ki bu kız benim istediğim kız değilmiş. Zaman geçti

 Ben henüz 3 yaşındayken oturmakta olduğumuz apartman dairesini sattığımız bir aile (ki şuan bizim aile dostumuzdur) ve o ailenin A isimli oğlu benden bir yaş büyük fakat kimlikte doğum yılı benimle aynı yıl. Tabi 3 yaşında kimse kimseyi hatırlamaz fakat zaman geçtikçe beraber olmaya aramız çok iyi olmaya başladı. Şuan iki kardeş gibiyiz. O derece severim kendisini. Bu kardeşim çok hızlıdır kız konusunda aynı anda birden fazla kızla çıkmıştır. Çok can yakmıştır. Tabi yaptıkları iyi olduğunu söyleyemem. Bir insanın duygularıyla oynamak çok kötü bir olay. Düşünün kardeşim nasıl bir hovarda. Arkasından atıp tuttuğumu söylemeyin sakın gelsin yüzüne karşı bile söylerim çünkü doğruları söylüyorum, onun da kendini savunacak bir yanı yok üstelik böyle bir şey yüzünden bana kızmaz.  Bu hovarda kardeşim geçen sene bir kıza vuruldu. Fakat öyle böyle değil. Bir ton kızla çıktığı halde her ortama rahat bir şekilde girdik. Fakat bu kız geldikten sonra benim Cafe'ye bile giremiyordu. Kızl

 Bir insanın hayatında 2. seçenek olmak daima arka planda kalmaktır. İşine geldiği zaman sizi görür işine gelmediği zaman siz bir hiçsiniz. Tabi siz bunun farkında olamayabilirsiniz. İnsan çok sevdiği biri karşında 2. seçenek olmayı pek düşünemez. Aklına pek gelmez. Bunun farkına varmalısınız. Bir insanı çok sevebilirsin ama ona karşı kör olamazsın. Malesef aşk mantık falan dinlemiyor bazılarımız karşısında ki insana kör olabiliyor. Onun kusurlarını görmüyor. Yada görmemezlikten geliyordur. Lakin bir noktadan sonra her şey değişebilir. Birden 2. seçenek olabilirsiniz. Nasıl olsa siz ona onun kusurlarıyla bile kör kütük bağlanmışsınız. Onun için her şeyi yapacağınızı bariz ki çok net biliyor. Bu şekilde sizi peşinden epeyce koşturur. Zaten seven bir insan sevdiğinin peşinden koşması gerekir. Koşmuyorsa eğer zaten o sevmiyordur. Fakat sadece bir tarafın değil iki tarafında karşılıklı koşması gerekir. Böylece bir ilişki başlamış olur.  Bir gün arka plana atılırsanız, geçmiş olsun

 Bir insana en çok koyan şeydir unutulmak. Fakat bir ayrılık veya bir küslük olmaksızın unutulmak. Zaten unutulduysanız eğer ayrılıkta gelir küslükte olur. İnsanoğlu çok nankör. Ve birazda saf. Öyle ki saf insanlar nankörlere güvenerek daima kanmış olur. Sonunda da kaybeden olur. Aslında nankör kaybeder. Fakat farkında değildir kaybettiğinin. Bizde bir şekilde kendimizi avuturuz. Bu hayatta sırf kalp kırmak üzmek için mi yaşıyorsunuz? Hiç mi onurunuz gururunuz yok? Madem unutulacak kadar basit biriyiz neden o zaman bir çok vaat veriyorsunuz. Ne olursa olsun insanların gözünde değerimiz her zaman vazgeçilmeye müsait bir canlıyız. En azından bir çoğu öyle. Nedense güvendiğim herkes bir şekilde kendisini soğutacak bir hamle yapabiliyor malesef ya da güvenimi kaybedecek bir hareket. Onun gözlerine bakarken eskisi gibi tutkulu bakışlarım anlam içeren manalı bakışlarım çoktan kaybolmuşken koca bir boş bakış kaplıyor ona bakan bu gözler. Artık dinlemek bile içimden gelmiyor ki n