Askerdeyken Terk Eden Sevgili

 Ben henüz 3 yaşındayken oturmakta olduğumuz apartman dairesini sattığımız bir aile (ki şuan bizim aile dostumuzdur) ve o ailenin A isimli oğlu benden bir yaş büyük fakat kimlikte doğum yılı benimle aynı yıl. Tabi 3 yaşında kimse kimseyi hatırlamaz fakat zaman geçtikçe beraber olmaya aramız çok iyi olmaya başladı. Şuan iki kardeş gibiyiz. O derece severim kendisini. Bu kardeşim çok hızlıdır kız konusunda aynı anda birden fazla kızla çıkmıştır. Çok can yakmıştır. Tabi yaptıkları iyi olduğunu söyleyemem. Bir insanın duygularıyla oynamak çok kötü bir olay. Düşünün kardeşim nasıl bir hovarda. Arkasından atıp tuttuğumu söylemeyin sakın gelsin yüzüne karşı bile söylerim çünkü doğruları söylüyorum, onun da kendini savunacak bir yanı yok üstelik böyle bir şey yüzünden bana kızmaz.

 Bu hovarda kardeşim geçen sene bir kıza vuruldu. Fakat öyle böyle değil. Bir ton kızla çıktığı halde her ortama rahat bir şekilde girdik. Fakat bu kız geldikten sonra benim Cafe'ye bile giremiyordu. Kızlar olduğu için ve sevgilisinin kulağına gideceği için. Düşünün nereden nereye... Hatta bir kere kızın kalbini kırmıştı tabi o zaman söz yüzüğü var parmaklarda. Kız yüzüğü attı. Kardeşime bulmasını emretti. Çocuk buldu yüzükleri geldi ve önünde diz çöktürdü kız. O derece aşık olmuştu kıza. Daha askere gitmemişti tabi hatta askere gitmeden önce kıza evlenme teklifi etti. Kızda kabul ettikten sonra durum daha da ciddiye bindi. Zaman geldi ve biricik kardeşim askere gitti. 

 Askere gittikten sonra kız değişmeye başladı. Çocuk "Neredesin" diye mesaj atıyor. Kız bulunduğu mekanı söylüyor ve kardeşim "Kim var yanında?" dediği zaman "Sanane" cevabını alıyor. Tabi çocuk kızın annesiyle konuşuyor. Annesi "Seni gittikten sonra çok değişti, tanıyamıyorum" diyor. Çok geçmeden o kızın başka bir çocukla çıktığını öğrendim. Kardeşime söylemedim benim yerime başka bir abimiz söylemiş. "Abi ben takmıyorum boş verin onu" Diyor. Yani çıktığı ilk kız olmaması isabet olmuş ki çıktığı ilk kız olsaydı çok kötü olurdu. Üstelik asker bir de üstüne üstün Van'da askerlik yapıyor. Çocuğun psikolojisini düşünemezdim doğrusu. Şimdi herkes hakkettiğini bulur düşüncesindeyim. Elbet bir gün bulur.

 Bu yüzden kardeşim geçmişte yaktığı canların cezasını çektiğini görüyorum. Fakat iyi tarafı çocuk fazla takmadı. Ucuz atlattı. Anlamakta zorluk çektiğim dorum ise bu çocuğu askere gönderirken otogarda herkes kardeşimi uğurlamak için toplandı. Kızda oradaydı kız öylesine ağladı ki anlatamam kesinlikle görmeniz gerekir. Çocuğun annesinden daha çok ağladı. Çocuk zar zor sakinleştirdi. Hele otobüse binip gittikten sonra bildiğiniz enkaz geçirdi kendi içinde. Bu kadar göz yaşı döküp böyle sırtından burmak olur mu? Kendi kardeşim diye söylemiyorum o da bazılarını üzmüştür. Fakat bir askere yapılır mı bu? Nasıl bir vicdana sahip bu insanlar. Yazık değil mi o çocuğa? O kadar evlenme teklifi etmiş kabul etmişsin evleneceksiniz sadece bir sonra evleneceksiniz. Yazık etti kendine çocukta onu çok sevmişti. Hovarda bir adam bildiğiniz kedi gibi olmuştu. Kız kızacak diye ortamda kız olan hiç bir ortama gelmiyordu benimle. Açıkçası çok yazık oldu. Hayırlısı diyelim zaten çocuğun babası kızı istemiyordu. Çocuğun babası  vakit namaz kılarken gelini olacak kız sigara içiyor ki sigara artık normal sayılır içki bile kullanıyordu. Oğlu da kullanıyordu fakat oğlan ile gelin bir olmuyor anlayacağınız.

 Peki o kız kardeşimin ilk çıktığı ilk aşkı olsaydı ne olurdu? İşte bunu o ve onun gibi kızlar bilemez. Çünkü onlar kaybetmeye mahkum. Aslında terk edilen kaybettiğini düşünür ama aslında terk eden kaybeder. (Tabi böyle bir durumu kastediyorum sivil hayatı değil) Fakat terk edilen bunu ilk etapta anlayamaz aşırı bağlandığı aşırı sevdiği için. Fakat zaman geçtikçe terk edenin gözleri onu arar. Kalbi yüreği onu arar. Fakat her şey için geç olur o saatten sonra. Sadece kardeşim olarak düşünmeyelim. Normal tanımadığımız bir insan için de çok zor bu durum. Bazılarının ilk çıktığı ilk aşkı olmasa bile atlatamaz. Acı çeker. Hemde çok acı çeker. Psikolojisi bozulur ve kurtaramaz kendisini. 1 Sene beklemek yerine bir insanı sırtından bıçaklamayı tercih ediyorsanız karakter yoksunu birisiniz. Madem 1 sene bildiğimiz 12 ay bekleyemiyorsun ki askere bu süre hiç geçmez, o zaman o çocukla çıkma boşuna umutlandırma umut verip umutlarını öldürme hayallerini yıkma çocuğun. Bu na ne hakkın var?