Dost Dosttan Para Kazanırmış

 Ben 3 yaşındayken kendi (müstakil) evimize taşınmıştık. Henüz orta okula geçmeden mahalleye bir aile taşınmıştı. Aile iki kardeşe sahipti ve ufak kardeşin adına Y diyelim. (İsim vermek istemiyorum.) Çok oynardık mahalle maçları yapardık. Zaten komşumuzdu onlar bizim aileler biri birini tanıyor falan derken ben 21 yaşıma Y arkadaş ise 22 yaşına geldi. Okulu bitirdikten sonra telefoncuda çalışmaya başladı. Telefon tamiri yapıyor. Uzun süre orada çalışmıştı. Artık işi öğrenmiş seviyeye gelmişti. Ramazan bayramından bir kaç gün önce telefonum bozulmuştu. Aslında ben bozmuştum. Ekranın sağ üst köşesi biraz aralıktı bende onu yapıştırmayı düşünmüştüm.Yapıştırmadan önce içindeki tozları silmek için ekranı yerinden çıkardım. Çıkarmaz olaydım. Ekrana bağlanan bir film var. İstemeden de olsa o filmi kopardım. Ekran kayboldu. Yani karanlık bir camdan ibaretti. Telefonum Sony Xperia Z3 Compact. İdarelik olarak başka (daha eski) bir telefon kullanmaya başladım. Sony'yi yaptırmak için abimi Y arkadaşın çalıştığı dükkana gönderdim. Sadece fiyat alacaktım. Ekranın değişmesi gerektiğini söyledi ve fiyata gelirsek 270 Tl istedi. İlk etapta yaptırmadım çünkü yeni telefon almayı düşünüyordum. Fakat bir yandan askerlik geliyor boş yere almış olacağımı düşündüm. Bir yandan ise annem ameliyat olacaktı. Onun için para biriktirmeye başlamıştık. Yaptırmak istemedim yeni telefonda almak istemedim. Sonra annemin ameliyatı iptal oldu. Bende telefonu yaptırmak için Y arkadaşın dükkana bir kere daha gittim bu sefer telefonu yanıma aldım. Yaptıracaktım artık. Arkadaşın askere gittiğini söylediler.

 Şimdi doğal olarak diyeceksiniz ki "Bu çocuk senin çocukluk arkadaşın değil mi? Aynı mahallede oturmuyor musunuz? Hiç mi haberin askere gittiğinden" haklısınız. Haberim oldu askere gideceğinden ama gideceği tarihi bilmiyordum. Çünkü o liseye geçtiği zaman benden kopmuştu. Arkadaş ortamı çevresi değişmişti. Hiç takılmıyorduk. İnsanlar zamanla değişiyor. Neyse konudan çıkmayalım. Dükkana gittim ben telefonu yaptırmak için ve askere gittiğini öğrendim. Orada çalışan adama telefonu gösterdim. Adam baktı. Y senden ne kadar istedi dedi. Bende 270 Tl dedim. O da "Ben 260 liraya yaparım" dedi. Bende tamam dedim ve telefonu bıraktım.

 Fabrikaya gittiğimde ustamla çalışırken telefon muhabbetini aynen anlattım. O da biraz güldü ve dedi ki "Dost dosttan para kazanırmış." dedi. Evet arada belki 10 lira oynuyor olabilir. Ben 10 lira fazla versem ne iflas ederim ne de 10 lira fazla cebimden çıktı diye yakınırım. Zaten telefonu yaptırmaya niyet etmişim. Fiyat ne olursa olsun her türlü yaptıracağım. Benim anlatmak istediğim nokta para değil çocukluk arkadaşım, komşum, artık neyim olursa. Ben senin küçüklüğünü biliyorum. Neler neler yaptık. Evlerimize az mı girip çıktık. İkimizde bir birimize asla misafirlik hissi hissettirmedik. Yani çocukluk arkadaşını bari kazıklama. Geçmiş yıllara dayanan dostluğumuzun hatırına yapma bunu. Açıkçası biraz ayıp etmiş oldu. Benden kazıkla 10 lira fazla alacağına gelip "Ben askere gidiyorum ve maddi açıdan biraz destek çıkabilir misin?" dese veya "Ben askere gidiyorum biraz sıkıntılı durumdayım" dese ben zaten 10 lirada fazlasını verirdim. Böyle şimdi bana karşı boş gitmiş oldu. 

 Eş ile dost ile alış veriş yapılmazmış. Sanırım bu bir ata sözüydü. Yanlış hatırlamıyorsam tabi. Çok doğru bir söz. Bazı şeyleri yaşadıkça daha iyi anlıyorsun. Ne yapman gerektiğini ve ne yapmaman gerektiğini. Ben bu kadar yazıyı sırf 10 lira fazla istedi diye yazmıyorum. Yani zamanı geldiğinde bazı insanları tanıdığınız gibi bulamıyorsunuz. Çocukluk arkadaşını bile kazıklar yani insan. Birine güvenebilmek artık çok zor. Çocukluk arkadaşım bana 10 lira uğruna kazık atmaya kalkıyorsa diğerleri neler yapar düşünün.