1 MAYIS İŞÇİ VE EMEKÇİLER BAYRAMI

 Bugün 1 Mayıs İşçi ve Emekçiler bayramı. Öncelikle bütün işçilerin işçi bayramını kutlarım. Geçen haftadan fabrikada sendikacılar elinde bir listeyle dolaşıyorlardı. Belli ki 1 Mayıs'a adam lazım. Yani sendikayı temsil edecek birileri lazım, bir topluluk lazım. Zaten herkesin ismini yazdılar. Tabi gelmeyenler bir o kadar da fazlaydı. Bugün 11:00'da başlayacak 1 Mayıs gösterilerine katıldım. Tahmin ettiğimden daha kalabalıktı. Saygı duruşuna durulup İstiklal Marşı okundu. Üst mevkiye sahip bir takım insanlar konuşma vs yaptıktan sonra halk oyunlarıyla son buldu. Öyle olması lazım halk oyunlarına başladıkları zaman ben yavaştan yuvama çekilmeye başlamıştım. Gerisini bilemem. Malum bu akşam gece işe gideceğim uyumam lazım. Bazıları gereksiz olarak bakıyor bu tip gösterilere bazıları ise tatil deyip oralı olmuyor bile. Aslında bugün (bende bir işçi olarak) bizim bayramımız. Neden kutlamayalım ki? Bu bayramları değerlendirmemiz en içten duygularla kutlamamız lazım. Çünkü bugün oraya gelen herkes bir işçi oraya gelen hiç kimse işsiz değil. İşimizin değerini kıymetini bildiğimiz gibi bayramımızın da aynı şekilde manevi değeri yüksektir. İnsan bazı olayları yaşamadan sağlıklı kararlar veremiyormuş bugün anladım. Örneğin ben eskiden 1 Mayıs'a tatil olarak bakardım. Çünkü çalışmıyordum fabrikada çalışmak kolay sanıyordum. Ya da bana öyle gösterdi büyüklerim. Lakin zamanı geldi ve 18 yaşında fabrikaya başlayıp ilk iş hayatına atıldım. Çalıştıkça anladım işçinin değerini işçiliği çalışmayı. Şimdi ise bu tip bayramlara vs daha farklı bakıyorum. İnsan önce yaşaması lazımmış. 1 Mayıs İşçi ve Emekçiler bayramının değerini artık çok daha iyi anlıyorum.